Od salsy do reggaetonu : rytmiczna dusza Ameryki Łacińskiej

Gdy myślisz o Ameryce Łacińskiej, pewnie przychodzą Ci do głowy rajskie plaże, pyszne jedzenie, uśmiechnięci ludzie… i przede wszystkim: muzyka. Ale tam muzyka to coś więcej niż tylko tło – to styl życia, sposób wyrażania emocji, tożsamości i historii. Od pełnego pasji tanga po reggaeton, który podbija światowe listy przebojów – rytmy latynoskie sprawiają, że cały świat tańczy.

Gotowy/a na muzyczną podróż po najważniejszych stylach Ameryki Łacińskiej? Zawiąż buty (albo załóż taneczne), bo zaczynamy!

Salsa – z Nowego Jorku na Karaiby

Chociaż salsa kojarzy się głównie z Kubą, jej nowoczesna forma powstała w nowojorskich dzielnicach latynoskich w latach 60. i 70. XX wieku. Imigranci z Portoryko i Kuby połączyli tradycyjne rytmy (son, guaracha) z amerykańskim jazzem i soulem.

Efekt? Eksplozja dźwięków – perkusja, trąbki i teksty o miłości, życiu i walce społecznej. Wytwórnia Fania Recordswypromowała legendy, takie jak Celia Cruz, Héctor Lavoe czy Willie Colón.

Salsa to nie tylko gatunek muzyczny – to kultura, sposób nawiązywania relacji… i świetne ćwiczenie cardio!

Cumbia – rytm, który łączy kontynent

Cumbia narodziła się na karaibskim wybrzeżu Kolumbii i jest mieszanką rytmów afrykańskich, rdzennych melodii i wpływów hiszpańskich. Tradycyjnie grana była na bębnach, marakasach i gaita – kolumbijskiej flecie.

Dziś cumbia podbiła całą Amerykę Łacińską. W Argentynie tańczy się cumbia villera, w Meksyku króluje cumbia sonidera. Cumbia to rytuał wspólnoty – niezależnie od pochodzenia.

Merengue – dominikańska energia w rytmie

Oficjalny rytm Dominikany! Szybki, radosny, energetyczny – merengue grane jest na akordeonie, güira i tambora. Trudno przy nim ustać w miejscu.

Dzięki artystom takim jak Juan Luis Guerra, merengue wyszło poza granice kraju. W 2016 roku zostało uznane przez UNESCO za niematerialne dziedzictwo kulturowe ludzkości.

Bachata – serce, gitara i łzy

Również z Dominikany pochodzi bachata, choć przez długi czas była uważana za „muzykę biedoty”. Dopiero z czasem zdobyła uznanie i międzynarodową sławę.

Delikatne gitary, lekka perkusja (bongó, güira) i bardzo romantyczne (czasem bolesne) teksty o miłości, zdradzie i tęsknocie. Dzięki takim artystom jak Romeo Santos, Prince Royce czy Juan Luis Guerra, bachata stała się światowym fenomenem.

Reggaeton – z podziemia na szczyt

Powstały w latach 90. w Portoryko reggaeton to miks dancehallu z Jamajki, hip-hopu, muzyki elektronicznej i rytmów latynoskich. Na początku krążył tylko w podziemiu, na kasetach – był zakazany w radiu ze względu na wulgarne teksty.

Wszystko zmienił hit „Gasolina” od Daddy Yankee. Dziś Bad Bunny, Karol G, J Balvin i Ozuna biją rekordy streamingu i zapełniają stadiony.

Reggaeton jest wszędzie – czy go lubisz, czy nie, i tak w końcu zaczniesz się przy nim ruszać.

Tango – elegancja, dramat, emocja

Ach… tango. Narodziło się w końcu XIX wieku w Buenos Aires. Łączy europejskie melodie, afrykańskie rytmy i latynoską namiętność.

Główne instrumenty? Bandoneon, fortepian, gitara, czasem skrzypce. Tango opowiada o utraconej miłości, pożądaniu, nostalgii. Carlos Gardel to ikona klasycznego stylu, a Astor Piazzolla stworzył nowoczesne tango nuevo.

Tango to sztuka tańca: intensywne spojrzenia, precyzyjne kroki, głębokie emocje.

Samba – rytm Brazylii

Okej, Brazylia nie mówi po hiszpańsku, ale nie da się mówić o muzyce latynoskiej bez samby! Samba to święto, kolor, radość życia – zwłaszcza w czasie karnawału w Rio.

Z perkusją, gitarami i jej łagodniejszą wersją – bossa novą – samba odzwierciedla duszę Brazylii. Wywodzi się z afro-brazylijskich tradycji i wpływów europejskich. Rytm, który uzależnia.

Czy wiesz, że…

• Salsaznaczy po hiszpańsku „sos” – muzyczna mieszanka smaków i stylów.
• Reggaetonw Portoryko nazywano kiedyś po prostu underground.
• WKolumbii cumbia była kiedyś zakazana, bo uznawano ją za zbyt zmysłową.
• Tango początkowo było odrzucane przez argentyńską elitę – dopiero potem stało się dumą narodową.
• Bachatanazywana była „muzyką cierpienia” ze względu na melancholijne teksty.

Kontynent, który tańczy swoją historię

Muzyka latynoamerykańska to nie tylko dźwięki. To żywa historia – sposób opowiadania o radościach, walkach, miłości i marzeniach ludzi.

Każdy rytm, każda melodia, każdy taniec to opowieść. A to, co je łączy, to zdolność do poruszania serca. Dosłownie i w przenośni.

Więc następnym razem, gdy usłyszysz latynoski kawałek, posłuchaj go naprawdę. Bo za każdym dźwiękiem kryje się kultura, dusza i pasja.

Ameryki Łacińskiej nie tylko się słucha. Amerykę Łacińską się przeżywa. I przede wszystkim – się ją tańczy.